Retten til å kreve arv faller i følge arveloven § 75 bort når arvingen ikke gjør den gjeldende innen 10 år etter at arvelateren døde.
§ 75. Retten til å krevje arv fell bort når arvingen ikkje gjer den gjeldande innan 10 år etter at arvelataren døydde. Forelding blir hindra ved at arvekravet blir meldt til den tingretten som har buet, eller – dersom skifte av buet ikkje tidlegare er avslutta – ved at offentleg skifte blir kravt, eller ved at søksmål blir reist mot dei som elles får arven eller har fått den. Kravet på arv blir heller ikkje forelda dersom dei nemnde arvingane har godkjent arvekravet før fristen er ute.
Krav på arv blir ikkje forelda så lenge dødsbuet til arvelataren står under offentleg skifte. Er buet tatt over av attlevande ektemake etter reglane om uskifte i kapittel III, går foreldingsfristen først frå den tid den attlevande ektemaken døyr. Har attlevande ektemake skift tidlegare, går fristen frå den tid skiftet var slutt. Følgjer det av testamentet til arvelataren at arvingen ikkje kan gjere krav på arv gjeldande på den tid arvelataren døyr, går fristen først frå den tid kravet kunne ha vore gjort gjeldande.
For arving som er fråverande eller bortkomen, gjeld det som er fastsett i særskild lov.
Både legalarv og testamentarv er gjenstand for foreldelse. Arveloven § 75 er i tillegg objektiv. Det vil si at det er uten betydning om arvingen har kjennskap til dødsfallet eller det forhold at han er arving.
Foreldelsesfristen avbrytes ved at :
- Arvekravet blir meldt til den tingretten som har boet
- Skifte av boet ikke tidligere er avsluttet
- Ved å kreve offentlig skifte
- Ved at søksmål blir reist mot de som ellers får arven eller har fått den.
Kravet blir heller ikke foreldet dersom de arvingene har godkjent arvekravet før fristen er ute.